Błonica

Błonica (dyfteryt) to choroba bakteryjna wywoływana przez bakterię o nazwie maczugowiec błonicy. Najczęściej atakuje ona górne drogi oddechowe prowadząc do zapalenia i martwiczych zmian w obrębie krtani i gardła, co w ciężkich przypadkach może spowodować nawet uduszenie się. Toksyna bakteryjna uszkadza również serce i nerwy. Choroba może mieć ciężki przebieg - pomimo leczenia, 10-20% chorych na błonicę dzieci umiera.^4,5

Zakażenie

Do zakażenia błonicą dochodzi zwykle drogą kropelkową lub przez bezpośrednią styczność z osobą chorą lub nosicielem- najczęściej poprzez kontakt z bakteriami znajdującymi się w wydzielinie śluzowej z dróg oddechowych chorego oraz na jego skórze (np. na skórze rąk po kichaniu i wycieraniu nosa).⁵ Rzadko zdarza się, że do zakażenia dochodzi na drodze kontaktu z zanieczyszczonymi środkami spożywczymi, naczyniami, sztućcami i innymi przedmiotami.⁵

Objawy

Charakterystyczny dla błonicy jest rozwój stanu zapalnego w zakażonym miejscu i wytworzenie w nim przylegającej do podłoża tkanki martwiczej, zwanej błoną- stąd nazwa choroby.⁶ Błonica gardła objawia się umiarkowaną gorączką, bólem gardła, powiększonymi węzłami chłonnymi powodującymi trudności w połykaniu oraz towarzyszącym uczuciem zmęczenia i rozbicia. Zwiększa się obwód szyi chorego, a na jego migdałkach i błonie śluzowej gardła powstają silnie przylegające, szare, półprzezroczyste lub czarne błony martwicze. Często obszar zajęty przez bakterie powiększa się, obejmując również krtań i tchawicę (krup). Występuje świst krtaniowy, kaszel i duszność. Krup, wraz z obrzękiem, może prowadzić nawet do uduszenia. Toksyna błonicza może powodować zapalenie i uszkodzenie mięśnia sercowego, zaburzenia krążenia, a także uszkodzenie nerek i zaburzenia neurologiczne. Zmiany te są najczęściej całkowicie odwracalne. Może również wystąpić błonica nosa, spojówek, skóry, pępka i narządów płciowych.⁵